Zawieszenie samochodu powinno jak najlepiej tłumić wszelkie drgania i wstrząsy, wynikające z uderzeń kół o nierówności drogi. Osiąga się to przez stosowanie miękkich resorów. Jednak ze zmniejszeniem się twardości resorów wzrastają ich wychylenia (strzałki ugięcia), a maleją drgania swobodne ramy i nadwozia. Ponieważ kołysanie takie jest nieprzyjemne dla osób jadących samochodem, zawieszenia pojazdów zaopatruje się w dodatkowe urządzenia do tłumienia swobodnych drgań elementów zawieszenia i nadwozia, tzw. amortyzatory, które umieszcza się między ramą a osią samochodu. Większość współczesnych samochodów zarówno osobowych, jak i ciężarowych wyposaża się obecnie w amortyzatory hydrauliczne. Zasada działania amortyzatora hydraulicznego polega na wykorzystaniu oporów hydraulicznych do tłumienia drgań pojazdu. Gdy toczące się koło samochodu natrafia na nierówność nawierzchni, sprężysty element najpierw ugina się, a następnie rozpręża się i odkształca w przeciwną stronę. Przebieg ten powtarza się wielokrotnie, jako swoisty ruch drgający elementu sprężystego, np. resoru, przy czym odległość osi lub koła od ramy czy nadwozia samonośnego nieustannie się zmienia, na przemian wzrastając i malejąc. Aby tłumić tego rodzaju ruchy w stosunku do osi, przymocowuje się, np. do ramy korpus amortyzatora, a jego ramię łączy się przegubowo za pośrednictwem drążka z osią. Korpus amortyzatora jest napełniony w odpowiednim stopniu cieczą, którą tłok poruszany ramieniem amortyzatora przeciska przez wąskie szczeliny raz w jenym, a raz w drugim kierunku.