Kiedy W 1994 roku pierwsza generacja RAV4 trafiła do sprzedaży, wywołała niemałą sensację. Dziennikarze i kierowcy dziwili się, co to za cudak”? Kombi o nietypowej lini nadwozia na dużych kołach i z wysokim zawieszeniem. Taka miejska terenówka z napędem na cztery koła. W połowie lat 90. mogło się wydawać, że pomysł się nie przyjmie. A jednak! Konstruktorzy RAV-a odkryli nowy segment rynku – samochód rekreacyjny. Od tamtego czasu minęło już 6wiele lat. RAV-owi przybyło rywali. Przyszedł czas na zmiany. Nowy model pokazany został po raz pierwszy podczas Salonu Genewskiego w 2000r.. Do sprzedaży w Polsce trafił w lipcu.

NADWOZIE
Nowy RAV4, podobnie jak jego pierwsza generacja, oferowany jest w dwóch wariantach nadwozia: 3- i 5-drzwiowym. Są to konstrukcje samonośne. Elementy odpowiedzialne za dystrybucję i pochłanianie energii ewentualnej kolizji mają przekroje wielokątów i wykonane są z blachy o zmiennej grubości. Zapewnia to odpowiednią sztywność i efektywniejsze pochłanianie energii przy mniejszej ilości użytego materiału. W podłodze pod tablicą przyrządów i w suficie znalazły się poprzeczne belki, zapewniające, niezbędną dla przeżycia podczas zderzeń bocznych, sztywność kabiny. Wgłębienia płyty podłogowej (na nogi) nie są prostokątne, lecz owalne, co jeszcze bardziej ją usztywnia. Dodatkowo plastikowe elementy wnętrza, takie jak osłony słupków, mają ożebrowanie, amortyzujące ewentualne uderzenie.
Pojazd zewnętrznie ma znacznie bardziej dynamiczną i agresywną stylistykę niż jego poprzednik. Ostre linie, głębokie przemoczenia, szerokie wybrzuszone błotniki  masywne zderzaki nadają mu sportowy, ale i elegancki charakter. Podobnie jak w modelu poprzednim, pełnowymiarowe koło zapasowe znalazło się na otwieranych na bok, niestety prawych, drzwiach bagażnika. Podobnie rozwiązano również umiejscowienie tylnego światła przeciwmgłowego i tablicy rejestracyjnej.
Atrakcyjnie prezentuje się wnętrze. Zarówno kierownica – podobna do zastosowanej w sportowych MR2 i Celice – jak i cała tablica przyrządów wykonana jest z materiałów wysokiej jakości i miłych w dotyku. Uwagę przyciągają białe tarcze wskaźników oraz bursztynowe podświetlenie cyfr i wskazówek. Tarcze otoczone są metalizowanymi ramkami, a umieszczony centralnie, między prędkościomierzem a wskaźnikami temperatury silnika i ilości paliwa, obrotomierz ma nieco wyższe metalizowane obramowanie. Wszystkie metalizowane elementy tablicy przyrządów, uchwyty drzwi, obudowy głośników, kierownicy i dźwigni zmiany biegów harmonizują ze sobą. Ciekawie rozwiązano uchwyty na kubki. Przed dźwignią zmiany biegów znajdują się dwa przednie. Ich średnicę można dostosować do wielkości kubka. Dwa pozostałe, dla pasażerów tylnego rzędu siedzeń, powstają po rozłożeniu podłokietnika między przednimi fotelami. Po jego otwarciu jeden uchwyt tworzy pokrywa podłokietnika, drugi jego wnętrze. Zamknięty podłokietnik funkcjonuje jako drugi schowek, obok standardowego w tablicy przyrządów przed pasażerem. Przydatny może się okazać umieszczony nad lusterkiem wstecznym, schowek na okulary, wyłożony miękkim, nie rysującym szkieł, materiałem. Drobne przedmioty i mapy można zmieścić w kieszeniach foteli oraz przednich i tylnych drzwi. Duża siatkowa kieszeń znajduje się również na drzwiach bagażnika. Pod jego podłogą konstruktorzy wygospodarowali miejsce na trójkąt ostrzegawczy, drobne narzędzia itp. Inne przedmioty można także upchnąć w zamykanych schowkach rozlokowanych w jego bocznych ściankach, a niewielkie torby z zakupami zawiesić na haczyku na tylnym słupku. Uniwersalność RAV-a wyraża się jednak nie tylko ilością schowków. Dzięki możliwości przesuwania (zakres 15 cm) kanapy, regulacji pochylenia jej dzielonych oparć, składania ich lub wyjmowania, a także zawieszania na różnych wysokościach zasłaniającej bagażnik półki, elastyczność aranżacji wnętrza terenowej Toyoty można porównać do możliwości, jakie stwarza minivan.
Wnętrze Toyoty RAV – samochodu rekreacyjnego – zostało przystosowane do łatwej adaptacji do różnorakich zadań transportowych. Służy temu dzielona tylna kanapa, duże drzwi tylne, płaska podłoga przestrzeni bagażowej, uchwyty do mocowania bagażu, wiele schowków i elastyczna siatka, umożliwiająca mocowanie drobnego sprzętu turystycznego do wewnętrznej strony tylnych drzwi. Wożenia skrzynek z marchewką lub worków z cementem nie polecamy, ze względu na rodzaj i jakość materiałów użytych we wnętrzu.