Wymagania dotyczące szerokości i stanu poboczy drogi mają bardzo istotne znaczenie z punktu widzenia ruchu niekierowanego samochodu po drodze. Im szersze jest pobocze, tym mniej zdarza się wypadków drogowych. Nie zawsze jednak można zwiększać szerokość pobocza, gdyż jego wymiary zależy od różnych czynników, z których zasadniczymi są duże koszty robót: drogowych i kategoria drogi. Podstawowym przeznaczeniem pobocza jest bowiem zapewnienie miejsca dla krótkotrwałego postoju samochodów oraz przedłużenie czasu przydatności drogi do ruchu samochodowego. Jeżeli jednak pobocze będzie brane pod uwagę jako czynnik sprzyjający zmniejszeniu stopnia ciężkości uszkodzeń, w razie zjawienia się na nim niekierowanego samochodu, to odnośnie do pobocza powinno być sformułowane następujące wymaganie: pobocze powinno mieć poprzeczne pochylenie po to, aby niekierowany samochód mógł się z niego stoczyć, zapobiegając tym samym powstawaniu źródła zderzeń.

Zwiększeniu bezpieczeństwa drogi sprzyja również zmiana przekroju poprzecznego profilu nasypu drogi, a mianowicie przejście do bardziej łagodnych skarp, które mają kilka istotnych zalet, a mianowicie: brak rowów przy poboczu, który powoduje spokojny zjazd niekierowanego samochodu po łagodnym zboczu nasypu, a łagodne zbocza ułatwiają kierowcy widoczność całej skarpy drogi, a nie tylko krawędzi nasypu drogi. Wszystko to sprzyja poczuciu pewności w kierowaniu samochodem i lepszemu wykorzystaniu jezdni. Łagodne skarpy w mniejszym stopniu podlegają rozmywaniu przez ściekające wody i szybciej porastają trawą. Oprócz tego łagodne skarpy drogi o zmiennej spadzistości umożliwiają łatwiejsze połączenie nasypu z rzeźbą terenu.

Zalecane przez wymagania techniczne wielu krajów profile poprzeczne nasypów z łagodnymi skarpami o wartości od 1:4 do 1:5 są najbardziej racjonalne ze względu na bezpieczeństwo ruchu. Charakterystycznym przykładem nowoczesnego i szczególnie bezpiecznego kształtu nasypu drogowego jest opracowany w 1960 roku profil poprzeczny dróg przeznaczonych do badań samochodów.