Stanowiska badawcze, podobne do przedstawionego, są stosowane  w laboratoriach wielu firm i ośrodków badawczych. Do rozpędzania natomiast, oprócz napędu liniowego (wciągarki) wykorzystuje się również energię rozprężającej się sprężyny, ciśnienie sprężonego powietrza oraz ciąg siły odrzutu powstający podczas spalania materiału wybuchowego.

W 1965 roku amerykańskie Stowarzyszenie badań naukowych przemysłu maszynowego stworzyło specjalne laboratorium do badań uderzeń i zderzeń samochodów w skali 1 :1. Badane samochody poruszają się po specjalnym torze o długości około 52 m za pomocą liniowego indukcyjnego silnika elektrycznego. Początkowe przyspieszenie samochodu jest ograniczone wartością 15 g w celu zachowania położenia elementów samochodu i manekina. Po przystosowania stanowiska do badań samochodów różnych mas i różnych klas stanowisko jest wyposażone w dziesięciopołożeniowy przełącznik napięć silnika elektrycznego. Gdy samochód znajdzie się w odległości 3 m od bariery, wówczas silnik, ustawiony w kanale pod torem, automatycznie odłącza się od samochodu i hamuje, a samochód w tym czasie kontynuuje siłą bezwładności ruch w kierunku bariery, prawie bez strat prędkości. Całość badań zajmuje zaledwie kilka sekund. Całkowicie zautomatyzowane sterowanie badaniami umożliwia dokładny chronometraż i zachowanie niezbędnych warunków badań. Urządzenia oświetleniowe o mocy 50 kW zapewniają warunki filmowania przebiegu badań aparatem do szybkich zdjęć. Wszystkie przyrządy układu oświetleniowego i kamery filmowe są włączane automatycznie, co zapewnia synchronizację ich działania. Na tym stanowisku można przeprowadzać również badania różnych elementów konstrukcji samochodu, które w tym celu umieszcza się na specjalnych wózkach. Odkształcane urządzenia zderzakowe są wykorzystywane do zapewnienia różnych zakresów opóźnień. Chociaż obecnie stanowisko zapewnia prędkość samochodu przed zderzeniem zaledwie do 45 km/h, to jednak są prowadzone prace nad możliwością zapewnienia badań samochodów o masie do 2 t rozpędzanych do prędkości 80 km/h.

Interesujące ze względu na swoją konstrukcję jest opracowane w USA stanowisko, zwane saniami udarowymi, na którym można odtwarzać następstwa zderzeń samochodów z przeszkodami. Różnica w porównaniu z innymi stanowiskami do tego typu badań polega na tym, że jeżeli samochód poruszający się z określoną prędkością w chwili zderzenia gwałtownie Zwalnia, zmniejszając prędkość do zera, to w tym rozwiązaniu stanowiska odbywa się to na odwrót — samochód będący w stanie spoczynku, w chwili odpowiadającej zderzeniu, zaczyna, poruszać się ruchem przyspieszonym, lecz w kierunku przeciwnym do kierunku normalnego ruchu. W rezultacie obraz obciążenia samochodu i manekinów siłami bezwładności będzie dokładnie taki sam jak podczas rzeczywistego zderzenia, mimo że badany samochód w końcowej chwili zderzenia (uderzenia) ma maksymalną prędkość, a nie zerową jak w warunkach rzeczywistych.