Badania na wywracanie też przeprowadza się kilkoma metodami. Badaniom na wywracanie poddawane są samochody zarówno stojące nieruchomo, jak też poruszające się. Wywracanie nieruchomo stojącego samochodu odbywa się przez podnoszenie jego boku aż do wywrócenia go, które następuje pod działaniem siły ciężkości na równi pochyłej pod kątem 55—60° lub pod działaniem siły spustowej sprężyny—katapulty. Wywracanie poruszającego się samochodu odbywa się przez gwałtowny (ostry) skręt bądź przez najechanie kołami jednej (prawej lub lewej) strony na wznoszącą się równię pochyłą (rampę). Rozpędzanie badanego samochodu dokonuje się przez holowanie za innym pojazdem lub w, ruchu siłą pociągową własnego silnika, sterowanego zdalnie za pomocą urządzenia radiowego. Utrzymywanie podczas badań zadanego kierunku ruchu niekierowanego samochodu osiąga się poprzez ustawienie samochodu na szynie prowadzącej.

Zalecane jest ujednolicanie (standaryzacja) metod badawczych w celu otrzymywania porównywalnych wyników z badań przeprowadzanych różnymi sposobami. Standaryzacja umożliwia jednocześnie wybór najbardziej optymalnego wariantu badań dla danych warunków.